Tapınak Yazıtı

Gürültü patırtının ortasında sükunetle dolaş; sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma. Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe herkesle dost olmaya çalış. Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin.

İnsan

İnsan biraz çocuk olmalı, bir balon gördüğünde istiyorum diye tutturup ağlayabilmeli. İnsanin bir annesi olmalı eteğini çekiştirebileceği… İnsan yolda yürürken biraz da etrafına bakmalı.

Bebek erkekmiş…

Kadın hamile.Bebek erkekmiş.Herkes mutlu. Bebek doğdu,pipisi amcalara gösterildi.Amcalarda bayram sevinci. Dünyanın en gerekli organını gördüler çünkü. Bebek terledi,çırılçıplak soydular.Öyle gezdi evde. Pipisi vardı ve.

Bileydim baba

Sonsuza kadar ayrılacağımızı bileydim baba, bileydim ki kokunu artık duyamayacağım, bileydim ki kadifeden yumuşak sesin artık olmayacak, kızmalarını ninni sayardım, bağırıp çağırmaların şarkı olurdu.

Zor zamanların insanı

“Zoru başarmış tüm öğretmenlerimize” Küçücük bir bebekti henüz, korumasız ve aciz.Sadece ağlayabiliyordu.Zaten hayatının tek başarısı ağlamaktı henüz.Ne yapsaydı ya? “Kırk günlük bebekti daha” tabutun.

Baba ve oğlu

70′ine merdiven dayamış yaşlı baba ile onu ziyarete gelen 40’lı yaşlarda ve saygın bir işi olan oğlu salonda oturuyorlardı. Hal-hatırdan, çoluk-çocuktan, havadan-sudan sohbet ettikten.