Bir hastane odasındayım.. Varlığımın son gücünü sarf ederek yaşama bir adım daha yaklaşma gayretindeyim.. Olası ihtimaller aklımda geçmiyor değil.. Gözlerim kapalı.. Zihnim açık.. Düşünebiliyorum..Aklımdan.

 Şenol ve Aylin arabanın içinde sabahladılar.Aylin herşeyden habersiz gözlerini açtı.Yeni bir günün ilk ışıkları İdrice’yi aydınlatıyordu.Aylin, Şenol’u uyandırarak neler olduğunu öğrenmek istedi. Hatırladığı tek.

 Yeşim otuz yaşında annesiyle beraber yaşayan bir genç kızdır. Erkek arkadaşı Emrah’la evlilik planları yapmakta ve insan kaynakları müdürlüğü yaptığı firmada kariyer planları kurmaktadır.Erkek.

 Aylin ve Şenol yer sofrasında köy yemeklerinin tadına vardılar..Buram buram kokan köy ekmeği ve taptaze meyvalar.Bir yandan karınlarını doyururken bir yandan da başlarından geçenleri.

(Sevgili arkadaşlar.. İdrice serisine gösterdiğiniz ilgiden çok memnun oldum. Teşekkürler. Şimdi 4.bölüm ile karşınıza çıkıyorum. Umarım beğenirsiniz. Meraklanmayın öykünün bitmesine çok az kaldı. 5.bölümde.

Genç bi kız ailesinin evde olmadığı bi akşam arkadaşlarını davet etmiş. Kız kıza yemişler, içmişler, derken içlerinden biri “Hadi cin çağıralım” demiş. Ev sahibi.

 O yaz en büyük zevkimiz arkadaslarla gece asagı inmek idi ve hemen hemen indigimiz her gece birbirimize korku hikayeleri anlatırdık. Anlattıgımız hikayeler genelde kendi.

 Titanic’in sahibi The White Star Line diye bi şirketmiş. Bu firmanın ortaklarından olan Sir James Cole’un babası, vakti zamanında, Mısır’da Ramses mumyasının kazılarına katılan.

 Büyük bahçeli bi villada yaşayan genç bi çift, çocuklarını bakıcıya bırakıp dostlarının verdiği bi partiye gitmiş. Bakıcı kız çocukları yatırdıktan sonra televizyon seyretmeye başlamış..

 Bu bir psikolojik test  Öykünün kahramanı bir genç kız. Bu genç kız, kendi annesinin cenaze töreninde daha önce kim olduğunu hiç bilmediği bir genç.

 Mezbahadan et taşıyan bir tırın sabahın erken saatlerinde yüklenip bir an önce yola çıkması gerekiyormuş. İşe sabahın kör vakti gelen işçiler, tırı yüklemeye başlamışlar..

 Korkutucu bir sessizlik evi sarmıştı. Kadın ürkek adımlarla odadan odaya dolaşıyordu. Bir şey arıyordu ama peşinde dolaşan gölgeden habersizdi. Kadın aradığını bulmaktan ümidini kesmiş.

 Balıkesir’deki bi kız lisesinde yatakhanenin birinde, kızları gece uyku tutmayınca birbirlerine hikayeler anlatmaya başlamışlar. Bunların çoğu da okullarına ait korkunç olaylarmış. Güya şeytan çok.

1.BÖLÜM Sezen Dinlenme Tesisleri sakindi o gün.Hava inanılmaz sıcaktı ve sabah saatlerinde hasbelkader uğrayıp gitmiş birkaç araba dışında pek gelen giden olmamıştı.Tesisteki personel, sıcakta.

 Bu olay, Marmara Üniversitesi Ingiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü 1993 yılında bitiren Dilek isimli bi kızın basından geçmis. (Böyle anlatılıyor, soyadı yok)  Dilek bi.