Merhaba sevgilim.
Ben bu satırları yazarken sana sen onunlasın ve ben senin umurunda değilim. Belki de unuttun her neyse işte. Seni çok ama çok özledim. Kokunu, tenini, bana bakmanı , trip atmanı kısaca her şeyini özledim. İyi misin?
O sana benim gibi bakıyor mu sevgilim? Hiç gitmeyecekmişsin gibi seviyor musun onu da? Her sabah bana attığın mesajlarını ona da atıyor musun? Çok merak ediyorum açıkçası. Bilirsin beni işte. Her zaman ki gibiyim. Biraz sensiz, biraz yorgun , biraz yalnız.
Hatırlıyor musun sevgilim “beni hiç bırakma” deyişini? Bak ben seni bırakmadım bırakan sen oldun. Değer miydi hiç? Bizken ben ve sen olmamız değiyor muydu söylesene bir tanem? Değiyordu sanırım. İstemiyordun ki sen zaten beni. Hiç bir zaman istemedin. Her şey benim suçum değildi ki. Biraz şımarık bir kızım bilirsin beni.
Sevgilim,lütfen geri gel sana çok ihtiyacım var. Onunla olmana dayanamıyorum. Ona aşkım demeni kaldıramıyorum. O sana mesaj attığında sevinmeni istemiyorum. O kız seni hiç haketmiyor sevgilim. Benden iyisini bulamazsın asla. Kimse ben olmayacak. Yerime kimseye koyamıycaksın. Ben sana yazarken sen ona yazıyorsun. Adalet neresinde be bunun?
Sen yokken ben ölüyorum sevgilim , lütfen gel.