Ataol Behramoğlu

İşim Nedir Ki İşim nedir ki Bulutlara yazılır geçer Yüzüm nedir ki Akar suya çizilir geçer Ömür nedir ki Kurulur bozulur geçer Sevda nedir ki..

Melankoli Ey sokaklarında yıllarca avare dolaştığım İçinde ilk aşkımı yaşadığım küçük şehir Umutsuz akamlarımda sesini duyduğum lir Sihrinde ilk acıyı tattığım Ey sarhoş akşamlarımın biricik..

Yaz Sonu Ayvalar ve güneş sarardı Yıldızlar daha parlak Ve ay daha soğuk şimdiden Güz denizi yutkunuyor Ardısıra yitik bir aşkın Kıyıya çarpıp geriye çekilirken...

Annem Yok Artık -2 Anne diyemeyeceğim artık bir başkasına, Sesimin anneme seslenirkenki tonuyla Tatil dönüşlerinde annemin uğrayacagım evi yok, Beni seven birileri olacak mı yine..

On Ayrılık Şiiri -4 Başka biri olacaksın istemesen de Tenine başka bir ten dokunduğunda Gövden buluştuğunda başka bir gövdeyle Başka bir nefesle karıştığında nefesin Başka..

Bebeklerin Ulusu Yok İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu Bebeklerin ulusu yok Başlarını tutuşları aynı Bakarken gözlerinde aynı merak Ağlarken aynı seslerinin tonu Bebekler..

İlkbahar Yüzümü bulutlara kaldırıp Dua eder gibi mırıldanıyorum Kuşlarla, otlarla yıkanıyorum Rüzgarla, ilkbaharla Güneş gözkapaklarımı ısıtıyor Ah! Güvenilmez ilkbahar güneşi Rüyada mıyım, gerçek mi bu..

Kırk Yaşın Eşiğinde Şiir Küçük heyecanlara paydos Çünkü rüzgarla aynı yaştayım Çünkü güneş kardeşim Bir ırmakla sevişmekteyim Bana artık dingin olmak Bana yalınlık yaraşır İçimde..

Beyaz, İpek Gibi Yağdı Kar Beyaz, ipek gibi yağdı kar Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri Sanki her..

Paristi Paristi , geceydi , gençtim Koyu simsiyah akıyordu Seine Sarhoştum , ıslaktım , esriktim Aşktan ,şiirden , kederden Paristi , binbir surat paris Bir..

Sesler… İnsan seslerine tutunarak ilerliyorum Kollarım alabildiğine açık Yuvarlanmamak için uçuruma İnsan seslerine tutunarak ilerliyorum Yolumu yitirmemek için Boğucu karanlıkta Kızımın sesi ‘anne’ diyen ‘i’..

Ağustos Konuğu Odama bir an giren uçucu bir böcek -Arıdan irice, kanatları renkli- Dolaştı bir süre, vızıldamadan. Sonra bulup yolunu pencerenin Çıkıp gitti Bir öykü..

Limanda İkinci Uykusuz Adam Örneğin bir tohum yeşerdi ansızın Büyüdü erkin ortamlarda bir fidan Sonra bir rüzgar esti, amanın Silindi tomurcuk yaşamdan Ölümsüz ne var..

Eski Şiirlerim Kapılarını yıllardır çalmadığım Eski dost evleri gibi Eski şiirlerim Kitaplarda Bekler beni… Girip dinlendiğim olur İçlerinde Bir kahve içimi Çıkıp giderim sonra Buruk..

Ben Mi ? Evet.. ben mi? evet… bir gün çıkıp gideceğim kapıları, evleri, dergileri, hüzünler bırakarak… bir çiçek merhaba diyecek… hoşgeldin diyecek dağ… orman gülümseyecek…..