Sevdiğime

 zaman ilaçtı; unutturuyordu unutanı. yüreğimizden vurulan hep biz oluyorduk bu düelloda. sevgi ekili tarlalarımız vardı hasretlerle yanıp yok olan. sürgündeydi belki yüreğimiz, aşka…

 göz yaşlarım zoraki tutunur kirpiklerime, depremdedir ismini sayıklayan dudaklarım, aşkının yıktığı yüreğimin enkazını taşır bedenim…

 sevgin büyürken içimde,yokluğun çoğalır sayısını unuttuğun ıslak gecelerde… kaybettiğim sevdamın arkasından ağlar yüreğim. mutlulukların doğduğu yerde uyanmak isterdim seninle.

 hasretini bıraktın bana aşkının yerine. bu yürek dayanır mı? bir ömür nasıl yaşanır sensiz. katilim olur acımasızca saplar hançeri sensiz geçen her saniye yüreğime. sesine, yüzüne, aşkına, sanadır haykırışlarım hıçkırıklarım… hatırlamaya çalışıyorum en son attığım o mutluluk dolu kahkahaları, o vakittir ki karşımda durur cansız bedenin çünkü gönlümün gülleri bir tek senin yanında açardı. her şeyi aldığın gibi gülüşlerimi de çaldın benden acımasızca.

 buluşmalarımız vardı;yüksek çarpıntılarla karnımda olan o tuhaf hisle. önce kokun gelirdi hani sonra gül yüzünle karşımda dokunmaya kıyamadığın bedeninle. nasırlı ama kenetlendiğinde kendimi olabildiğine güvenli hissettiğin yumuşacık ellerin vardı, tıpkı pembe yastığım gibi..

 kirpiklerinin arasından parlayan o ela şeyler, yüreğimin karşısında can verdiği şeyler. sana doymak mı?lügatım da böyle bir söz yoktu benim.

 yalvaran gözlerle baktım ardından. çıkartma. çıkartma ne olur… sevdam sana çok yakıştı… doğum yerimdin büyüdüğün şehirdin, sendeydim senindim. sen artık bunu istemesen de.

 daha dün iki sevgiliyken bugün iki yabancı olmuştuk. sonu yoktu diyenler haklı çıkmışlardı. gönül vazgeçmiyordu işte. sevilmese de seviyordu delicesine.

 af dilemeye hazırdı yüreğim bu aşkın katili sen olmana rağmen.belki yanlıştı suçlu aramak yıpranmıştı ilişki. her şeyin bir sonu vardı öyle değil mi? hele güzel şeyler daha bir çabuk tükeniyordu. belki de bilinçsiz tüketiciydik her birimiz.

 sol tarafım hep yarım, nefes alamıyorum. eskiden gülüp geçtiğim şarkılara şimdi içli hıçkırıklarla vokal yapıyorum. gözlerimi yumsam da ‘o’ ufuklara baksam da ‘o’… ne acıdır ki hayatım senle doluyken, ömrüm o sensiz geçiyor. en güzel gülüşlerimi sakladım sana göz yaşlarımı tüketerek. karşılaşmalarımızı düşlerim, yüreğimde o kadar büyümüştür ki; aslını görmek duyguların en tarifsizi gibi gelir. bambaşka bir şey: ne mahalle veletlerinin şeker sevincine ne de kainat güzelinin tâç sevincine benzer. sihirli.

 mutlumudur sevdiğim merak ederim. Belki de mutlu olmanı dileyip sahtece, başka yürekte yakaladığın mutluluğu kıskanırım bencilce. seven kıskanırdı değil mi?bilip te anlamamazlıktan geldiğim o kadar çok şey vardır ki sana dair. hep sesiz çığlıklar atarım kimse duymadan.

 içim her zaman en acıklı hoyratları söyler, göz yaşlarım hep nöbettedir ılık ılık yanaklarımdan süzülmeye. hiç bitmez yalvarışlarım, haykırışlarım, göz yaşlarım… ne uykusuz gecelerin, ne de ellerim semada tanrıdan dileyişlerimin sonu gelmez.

 ey sevdiğim sanadır tüm sevgim,senindir her şeyim… gelmesen de beklerim. ama sen gel olur mu? her sevdanın sonu gibi olmasın bizimkisi.

 gel sevdiğim seviyorum seni. ne yazmakla sözler biter ne de geceyle sevdam son bulur. bu can nefes aldıkça her solukta sen der.dön bitir bu hasreti. her şey yalandı seviyorum, geldim, seninim de.

 söz dinlemeyen asi bir yürek bıraktın bana seni çok seviyormuş.

 Ceren

———————————————————————–

 İlkbahar

 sonbaharda hep ayrılık çanları çalarmış bilmezdim bunu yeni öğrendim sen gidiyorsun gitmek zorundasın çünkü. herşey gönlünce olsun sevgilim yıllar geçsede dönmen için yüreğim seninle atacak gene ellerini bekleyeceğim seni bekleyeceğim sımsıkı sarılmak için gözlerini bekleyeceğim doyasıya içine bakabilmek için sensizlik çok koyuyor yüreğime ama sen gidiyorsun gitmek zorundasın çünkü. ben burada seni bekliyor olacağım şimdi ise yüreğim avuçlarımda kan ağlıyor gözyaşlarımı içime atamıyorum aslında sensiz değilim sen içimdesin.

 sonbaharda ayrılık çanları çalarmış bana bir sonbahar günü gel gene ama bu sefer ayrılık olmasın ellerini sımsıkı tutayım gözlerine dolu dolu bakayım ve hiç bırakma tuttuğun elimi nolur yüreğimi al yüreğine sımsıkı sar içinde.
ben seni unutamam sevdiğim sende unutma beni yüreğim seninle dolu yüreğinin bir köşesinde banada yer bırak olur mu?

 sensizliğin içide kayboluyor bedenim seni o ilk hissettiğim gün dün gibi aklımda geceleri yastığa başımı koyduğumda gözyaşlarım sel oluyor ıslatıyor yastığımı elimde değil artık bu şehirde olmadığını düşünmek bitiriyor beni aslında dışarı çıkmak istemiyorum çünkü sen yoksun, geçtiğimiz yerlerden geçmek istemiyorum çünkü seni hatırlatıyor atıcağım her adımda sen varsın çünkü ben hep senleydim hala da senleyim sevdiğim elini bir kez olsun kalbine koy gözlerini kapat ve beni getir gözünün önüne göreceksin her dk yanında olduğumu yalnız olmadığını ama ben yalnızım sevdiğim seni hayal ediyorum bütün gün gidişini son sözlerini bakışını… sensizliğin bu kadar acı verdiğini bilmiyorum sonbaharda ayrılık çanları çalarmış sevdiğim bana yine bir sonbahar günü gelde ilkbahara dönsün kalbim….

 Peri