Öğretmen
Ana baba gibi emeği vardır Ağızdır, lisandır, dildir öğretmen Sevgisi, şefkati insana yardır Vücuttur kanattır koldur öğretmen Talebe okulun yeşil fidanı Yanan bir ocağın.
Mevlam Emreylese Gökte Güneşe
Mevlam emreylese gökte güneşe Zerresi dünyayı yakar mı yakar Kanber Arzu için suda boğuldu Mecnun da Leyla’yı yakar mı yakar Bir yanı ışıktır bir.
İster Benden
Sevdiğim yar bana göndermiş name Rüzgar dokunmamış dal ister benden Bir lezzet olmasın onun tadında Hiç arı görmemiş bal ister benden Ne bir çiçeğim.
Güvenmem
Böyle midir dünya senin bütün işlerin Var git dünya daha sana güvenmem Kâr yerine çoktur bana zararın Var git dünya daha sana güvenmem Biçare.
Gör
İnsan dedikleri duvara benzer Hele suvakları dökülsün de gör Gördüğün her güzele aldanma Saç ağarsın beli bükülsün de gör Kara toprak insanları yoğurur Vedası.