İclal Aydın

Yağmur yağıyor… Mutfak camındayım… Nasıl üşüdüğümü bilemezsin. Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama… Şimdi telefon açsam sana , sesini..

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi… Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi İnsan hergün anımsar mı..