İzi Kalıyor
geceye açılan kapıdan süzülüyor özlem gerçeklere dokunmuyoruz parçalarımızı toplayıp bütün oluyoruz yeniden ay ışığıyla sarıyoruz yaralarımızı aslına en yakın suretleriz bir düşün tam ortasında.
Sen Olsaydın
her itiraf adı konmamış yeni bir ayrılık oluyor yollara vuruyorum kendimi sahilde tanımadığım insanlarla aynı bankı paylaşıyorum sessiz, suskun oturup kendi yaralarımızı kanatıyoruz sigaralarımızın.