Category : Afşar Timuçin

Afşar Timuçin Kimdir? Afşar Timuçin Şiirleri nelerdir? Afşar Timuçin Eserleri nelerdir? Afşar Timuçin yazıları nelerdir? Afşar Timuçin Biyografisi, Afşar Timuçin yapıtlarını okumak ve Afşar Timuçin hakkında tüm sorulara yanıt bulabileceğiniz kategoridesiniz.

Akşamda Çocuk Sezgileri – Afşar Timuçin

AKŞAMDA ÇOCUK SEZGİLERİ İyileşmez çocukluğum yüzündendir Bu dalgalar arasında gidip gelişim Bilge ve güngörmüş martılarla Benim işim sevinç aşk bana göre Hele gün başladı mı sancılanmaya Başıma gelenlerin hemen hepsi İyileşmez çocukluğum yüzündendir İyileşmez

Akşamın Kurgusu – Afşar Timuçin

AKŞAMIN KURGUSU Gölgem ol ve beni izle Kimselerin bilmediği yerlere -Ne güzeldir ıslak kıyılar şimdi- Gülerek gidelim seninle Ben senin gölgen olayım Durarak koşarak hep arkanda Görülmedik yerlere savrulayım Her çekip gidişinde Ben hep

Akşam Serüvenleri – Afşar Timuçin

AKŞAM SERÜVENLERİ Bir seferden döneriz seninle bazı akşamlar Gün bulutları açık mora boyadıktan az sonra Bile bile karanlığın bizi kalın örtülerle örteceğini Son ışıklara dalarız koşa koşa gene de Sürgününüm izini sürerim her yerde

Ağacın İkindi Türküsü – Afşar Timuçin

AĞACIN İKİNDİ TÜRKÜSÜ Açıklara çıkalım boğulmamak için Günün kuytu yerleri şimdi harap İçimizde bir ezgi inceden inceye Bizi kendimize bağlarken akşam olur Karanlığı gümüş rengine boyar mehtap Oturup uzun uzun konuşsaydık Sevişmek nasıl olsa

Akşamın Anısı – Afşar Timuçin

AKŞAMIN ANISI Yorgun bir günden kalan Avuçların uyudu avucumda Saçların yüzümde omuzumda Bana neler anlattı Yüreğinin atışlarını duydum İçimde içimin derininde Yol bitmesin istedim uzasın Alabildiğine dalsın karanlığa Beklediğimiz oldu çatıldı İki cana bir

Sanılar – Afşar Timuçin

SANILAR Şimdi belki benim gibi ölesiye yalnızsındır Uçan kuşları gözlemektesindir tek başına Çamların yeşiline dalmış gitmiştir gözlerin Radyo dinliyorsundur ya da susarak Bir kitabı okumaya çalışıyorsundur kim bilir Sonsuz güzellikte bir aşk düşünüyor olabilirsin

Gene Böyle – Afşar Timuçin

GENE BÖYLE Yürürlükte hava su ateş toprak Yürürlükte irili ufaklı atomlar Çürümüş sanıların karşısında Bu arada yalnızlık sürümden kazanıyor Uydurma aşkların yanıbaşında Kuş uçmuyor korku ormanlarında Sıkıntı denilen timsah uyanık Erdemi ve inancı savunuyor

Sana Son Mektubumdur – Afşar Timuçin

SANA SON MEKTUBUMDUR Beni rüzgâra verme Öfkeli bir deniz gibi Üstünden atma beni Yazdığın gibi silme Yumlama parçalama Ne yapsam kırılmaz diye İtme koca dağlardan Gidip gelip ağlatma Bu bensiz yapamaz de İçimin derinlerine

İstersen Al Götür Beni – Afşar Timuçin

İSTERSEN AL GÖTÜR BENİ Ölümsüz gülüşünle başlıyorum Her güzelliğe her sevince Bir yağmur ince ince Sürerken beni başka zamanlara Zamanla yorgun hanlara Dönüyor işte gördün her şeyim Kuru topraklar gibi dağılıyor belleğim Sınırsız bir

İnsanlar Arasında – Afşar Timuçin

İNSANLAR ARASINDA Kır saçlı görgülü adamlar Akşam peynirle rakı içer Dünyayı yorumlardı Bazıları şiir bile yazardı Bazen de denk düşerdi takılınca Kitaplara bile geçti Sessiz akardı sular Kalçalı gecelikli kadınlar Hem anlayışlı hem titiz

Donkişotun Akşamı – Afşar Timuçin

DONKİŞOTUN AKŞAMI Dulcinea seni en çok andığım Bu garip bu bilinmez akşamlardır Büyülü kırık dökük hanları Kral saraylarına dönüştüren Anlaşılmaz gizidir akşamların Zor zamanlarımda düşlediğim Sen bütün sezgilerimde varsın Olsaydın belki yarım kalırdım Bir

Bir Akşam Kuşatması – Afşar Timuçin

BİR AKŞAM KUŞATMASI Birlikte bir kıyıyı kuşattık Bütün tarihçiler eski kuşatmaları Evlerinde bir bir yanlış yazarken Gemilerimizi saldık serin sulara Onun gemileri benim gemilerimden Sanki biraz daha tedirgindi O tedirginlik bitti Gözlerine dalıp gittim

Sessiz Akşam Düşleri – Afşar Timuçin

SESSİZ AKŞAM DÜŞLERİ Bembeyaz akşamlara çıkmak Deniz kıyılarında ya da dağ başlarında Daha doğar doğmaz sarhoş Pırıl pırıl bir günden Akşam gelin gibi süzüle süzüle Yamaçlardan ağır ağır inerken Seni duymak seni sevmek seni

Çocuklara Düşen – Afşar Timuçin

ÇOCUKLARA DÜŞEN Herkesin her yaşta Dizinde ağlanacak bir annesi olmalı Oradan bilinmedik uzaklara doludizgin Çocuklardan da çocuk tahta atlarla Aşılmaz dağları geçip ulaşmalı Kapalı kapıların arkasında Bekleşir ölü gözlü adamlar Çocukluğu çarmıha germek için

Derinleşen Akşamda – Afşar Timuçin

DERİNLEŞEN AKŞAMDA Bir sigara yaktım durup düşündüm Neyim var neyim yok döküverdim önüme Yeniden gözden geçirdim kendimi Kendime yabancı düştüm gene Nasıl da sert davranmıştım kendime Şimdi daha iyi anlıyorum Ben sokakların kural bilmez