Yalnızlığa Veda – Adnan Özer
YALNIZLIĞA VEDA Gidiyorum işte Hayalde gör, düşte gör. Yalnızlığın da ucuna geldim, sırtımda kederin hançeri, saplanmadan hep tehditle yürütür beni. Bilmem neden ve nasıl.
YALNIZLIĞA VEDA Gidiyorum işte Hayalde gör, düşte gör. Yalnızlığın da ucuna geldim, sırtımda kederin hançeri, saplanmadan hep tehditle yürütür beni. Bilmem neden ve nasıl.
SENİ SEVİYORUM Seni seviyorum çağladıkça coşan su estikçe dellenen rüzgâr ekildikçe anaçlanan toprak öğütler bunu bana seni severken türküden türküye geçer ırmak toprak yaz.
RÜZGÂR DURDURMA TAKVİMİ ESMER KIZIN BEKLEDİĞİ BAHAR GELMEK BİLMEDİ yağmurun kayısı gözleri birikti volkanların kurumuş tükrüğünden uzayan yollarda kavuniçi buğunun dibinde dem çekti misina.
KIRLARA VEDA Gözyaşlarının gücü vardı eskiden; ırmak yüklü adamlardık tuz katarlarının ardınca giden, gölgemizde damlaların bıraktığı izlerden açılırdı hayal tuzur suda bukağısı çözülürken. Utanır.
“KİNE EZ?” Bir devir aşk diye beni doğurdu Aldı bedenimi Mağrip sıtmalarından Nil diplerinden söktü ruhumu Sisli denizlere açıldım bir zaman; ne altın ne.
ÇINGIRAĞIN ÖLÜMÜ ( Ç ı n g ı r a ğ ı n Ö l ü m ü 1 ) bir sesevinde doğdum inanırım.
AKDUA ölülerin ak ayaklarında açar zambaklar (zambaklar) yer kurtlarının tezgâhında dokunur senin – kötüler kötüsü – yüreğin bunları bilmez ölülerin ak soluklarıyla büyür zambaklar.